FotoKozia Mobile

Jeszcze jedna scena wykonana tuż po wykaraskaniu się z głębokiej topieli zdradliwego piasku. Uratowany aparat zamontowany na statywie, postawiłem w bezpiecznym miejscu, po czym złapałem mocny i głęboki oddech, a kiedy nieco oszołomiony usiadłem na brzegu, - pomyślałem, że przecież z drugiego aparatu mogę zrobić pseudo reporterkę z tego wydarzenia. Szkoda, że byłem tam sam, bo ktoś mógłby to „mocniej” zarejestrować - ale z drugiej strony dziękuję Opatrzności, że nie zostałem „bohaterem” minionego Święta, bo jak każdy - wolę spoglądać z góry a nie od dołu;)