FotoKozia Mobile

Wyspa Mielino pojawiła się na mapach Świnoujścia w 1911 r. jako efekt przekopania nowego kanału mającego usprawnić żeglugę z Bałtyku do Szczecina. Jest długa na 3,5 km i wąska. W najszerszym miejscu nie osiąga więcej jak 500 m. Zamieszkują ją kilkanaście tysięcy kormoranów, stąd też przyjęła się nazwa Wyspy Kormoranów. Ptaki te nie posiadają produkującego łój gruczołu kuprowego. Łój jest potrzebny wodnemu ptactwu do natłuszczania piór, dzięki czemu woda „spływa po nich jak po kaczce”. Głęboko nurkujący za pokarmem kormoran najzwyczajniej w świecie przemaka. Siedzi potem na gałęzi i długo się suszy potrząsając co chwilę rozpostartymi skrzydłami. Dorosły przedstawiciel tego gatunku potrafi spałaszować dziennie ponad pół kilograma ryb. Guano to produkt uboczny ptasiej żarłoczności. Pokryte nim gałęzie usychają, roślinność naziemna ulega stopniowemu wypaleniu. Kormorany przenoszą się na kolejne drzewo… i na kolejne… Wyspę najdogodniej oglądać z pokładu stateczków wycieczkowych. Ptaki pozują wdzięcznie.